تاریخ : سه شنبه 91/12/1 | 7:22 عصر | نویسنده : namaki
من مردم ...
با دستانی که به ظرافت دستان تو نیستند...
با صورتی تیغ تیغی که به نرمیه گونه های تو نمیرسند..
با قلبی پر از عشق!
شاید اشک هایم ساده نریزند...
شاید صدایم با یک طعنه راحت نلرزد...
اما...
با همان دستان زبرم نوازشت میکنم...
با همان صورت زبرم میبویمت...
و با قلب عاشقم و با اشک هایی که پنهانی می ریزند و با صدایی لرزان میگویم دوستت دارم...
ای زن که ادعای احساس داری .....
دوستم داشته باش... خودم را...
مرا با پولم نسنج
و با ماشینم اندازه نگیر...
با حساب بانکی وزن نکن..
.: Weblog Themes By Pichak :.